سردرگم

“پرتره ی مردی که توانایی های زیادی را در سر خود می بیند اما هنوز در استفاده از این قابلیت ها ناتوان است.”

به این فکر میکردم که من و خیلی از آدم های شبیه به من، وقتی که غرق در رویاهای خودمان می شویم، توانایی های زیادی را در خودمان تصور می کنیم. قابلیت هایی که می دانیم می توانیم بهشان برسیم اما در زندگی واقعی مان این قابلیت ها آنقدر هم واضح و قابل درک برای خودمان نیستند. من اسمش را پتانسیل نهفته میگذارم، استعداد یونیکی که هرکسی با توجه به خصوصیات شخصی خودش در درونش دارد. اما درون خیلی آدم ها این استعداد تا آخر عمر نهفته یا “سرد گم” باقی می ماند.

من از این مرد توانمد سردرگم باز هم در نقاشی های بعدی استفاده خواهم کرد. این مرد نمادی از من و شماست و قرار است این امید را به همه مان بدهد که اگر در آرزوهایمان ایده آلی از خودمان می بینیم، شاید به آن نرسیم، اما می توانیم در مسیر رسیدن به آن حرکت کنیم.

استاد عزیز نقاشی من در شیراز خانم پورتقی هستند. ایشان من را با دنیای رنگ ها بیشتر آشنا کردند. رنگ ها یکی از بزرگترین زیبایی های دنیای ما هستند که آنقدر از کودکی به آن ها عادت کرده ایم که اغلب اوقات نمی فهمیم چقدر خصوصیات اعجاب انگیزی در زندگیمان هستند.