حیوان ها

بنظر من ما حیواناتی در درون خود داریم که هر کدام مسئول یک نوع خصوصیت اخلاقی و فردی ما هستند. در این اثر سعی داشتم حیوانات ضمیر ناخودآگاهم را با ضمیر خودآگاه بالغم رو به رو کنم.

به زبان ساده تر موقع کشیدن این نقاشی من احساس ضعف و گناه داشتم. انجام چند کار اشتباه باعث شده بود که عذاب وجدان داشته باشم و از درماندگی به نقاشی کردن پناه ببرم. با خودم فکر می کردم که علت اعمال بدم، خوی حیوانی و شهوانی من هست و با اینکه یک روح والاتر هم درون من وجود دارد، نمی توانم بر نفس پست تر خودم غلبه کنم. اما با وجود همه ی این ها سعی کردم خودم را دوست داشته باشم و با حیوانات درونم که نماد نفس پست تر خودم بودند پیمان دوستی ببندم و از آن ها بخواهم که به من کمک کنند. من توان به تصویر کشیدن این خواهش رو نداشتم و چون خلق این اثر بیشتر یک درمان برای خودم بود، با نوشتن، ذهن خودم را تخلیه کردم. صلح و آرامش درونی برای من، نتیجه ی قطعی خلق این اثر بود. در واقع خلق این اثر با هدف هنر درمانی بود و تاثیر آن برای خوب کردن حالم جالب توجه بود!

“قسمتی از متن اثر: بچه ها من حالم خوب نیست، نیاز به کمک دارم. شما باید به من کمک کنید.  من به کسی که وجود نداره وابسته شدم، بهش نیاز دارم. من رو از درون راهنمایی کنید.  من گیج شدم. من به احساسات درونیم اهمیت ندادم، من به خودم اهمیت ندادم…”