شروع این اثر با یک سوال شروع شد. اگر من مقصر در تمام شدن یک رابطه ی عاطفی باشم، چه کاری در خصوص جبران اشتباهم باید بکنم؟ اصلاً آسیب های روحی ای که در زندگی به دیگران وارد می کنیم را چگونه می توان جبران کرد؟
این اثر را بعد از تمام شدن دومین رابطه ی عاطفیم کشیدم. با این نیت که بفهمم در طول آن رابطه چه کارهایی رو نباید انجام میدادم و چه کارهایی را بهتر بود انجام میدادم. احساس میکردم که همه ی ما آدم ها خودخواه هستیم و تصمیمات یا اعمال ما، چه خیر و چه شر، مرتبط با درجاتی از خودخواهی درونی ماست.
دومین دغدغه ی من حین کشیدن این نقاشی حول موضوع رابطه ی جنسی بین دختر و پسرهای ایرانی می گذشت. به دلیل سطح فرهنگی، آموزش های خانواده و دیدگاه های فردی، هر دختر و پسری در این کشور عقاید خاص خودشان را در زمینه ی رابطه ی جنسی دارند. معتقدم که این عقاید کاملا شخصی هستند و واژه ی درست یا اشتباه برایشان قابل کاربرد نیست. اما همین تفاوت های عقیدتی عامل خیلی از اختلافات بین دوست دختر و پسر هاست. با خودم فکر میکردم که ای کاش می شد در اوایل یک رابطه این مسائل را دو طرف برای هم باز می کردند تا اگر تناقض فاحشی در عقایدشان بود، بیشتر به ادامه دادن رابطه شان فکر کنند.
مدیوم : ماژیک، مداد رنگی
اندازه (cm) : 54* 41.5
سال خلق اثر : ۲۰۱۸
هنوز نظری ثبت نشده است